Het is belangrijk om de tijd te nemen voor iemand en om te laten merken dat je echt geinteresseerd bent en dat iemand belangrijk is. Daarvoor is het nodig om de tijd te nemen om contact te maken met de ander. Zonder contact gaat er niets gebeuren en ga je sociaal wenselijk gedrag in de hand werken. Een deel van de voorgedragen vragen van de jongeren gaan hierover. Interesse, contact maken en de tijd nemen zijn key.

Belangrijk in gesprekken is dat je aandacht hebt voor de relatie met degene die je probeert te helpen. Elk mens is anders en bij iedereen zijn er andere dingen die werken en die niet werken. Opvallend vaak werden er vragen voorgedragen door de Storytellers die heel erg gingen over het uitvinden wat iemands ‘handleiding’ is.

‘Als ik iets moeilijk vind dan praat ik er graag over, maar mijn broertje wordt gefrustreerd en boos als hij iets moeilijk vindt. We hebben allebei een andere handleiding en je moet de tijd nemen om daar achter te komen. En zorgen dat je ons laat weten dat het oke is om te zijn zoals je bent. Volgens mij is het de taak van volwassenen om zich aan te passen aan de handleiding van kinderen en niet andersom. Vooral bij mijn broertje gebeurde dat vaak wel. Ik denk omdat het makkelijker is om te gaan met een kind dat praat dan met een kind dat boos wordt. Maar, het ene is niet beter dan het andere. Het is alleen anders.’

Een aantal jongeren komen heel duidelijk met het advies om afspraken te maken, te controleren of jullie allebei dezelfde afspraak gehoord hebben en de hele tijd te checken of dat allemaal loopt en niet misgaat. Op de vraag waarom gaf 1 van hen aan: ‘Er ging bij mij heel veel mis in de afspraken met hulpverleners en dan werd ik boos en ging ik discussiëren. Toen ik Ellen leerde kennen merkte ik hoe goed het werkte om steeds afspraken te maken, checken, dubbel checken en het daar steeds over te hebben. Ik had met haar nooit discussies over dat soort dingen en dat was zo fijn.’

Het is ook belangrijk om uitgebreid de tijd te nemen om goed in beeld te krijgen wat er nu echt speelt. Een aantal jongeren geven aan dat het heel makkelijk is om ‘te zeggen wat ze willen horen’. Vooral jongeren die al wat langer meelopen in hulpverleningsland weten heel goed wat voor dingen ze moeten zeggen als ze eigenlijk geen zin hebben om ergens aan mee te werken.

Het is dus ontzettend belangrijk dat zij zelf doorkrijgen dat je er bent om iets in hun leven voor hen beter te maken. ‘Ik heb heel veel hulpverleners zien komen. Ik vond het vooral irritant en begreep niet wat ik met die mensen moest. Ik had al genoeg aan mijn hoofd met alle ruzies thuis. Pas toen ik wat ouder was en Ronald mij vroeg wat ik als eerste zou doen als ik mijn eigen hulpverlener was, ging ik er anders over nadenken. En dat hielp.’

Opvallend is ook dat een aantal vragen niet gaan over de korte termijn, maar dat jongeren het fijn vinden om te praten over de langere termijn. ‘Het hielp mij enorm in een moeilijke tijd door echt bezig te zijn met de toekomst. Niet alleen de ellende van nu, maar steeds wat ik wilde bereiken heel belangrijk maken.’

‘Alleen al horen van iemand dat sommige dingen minder moeilijk worden als je ouder wordt, vond ik heel fijn.’